تیونر انگلیسی Oakley Design برای دومین بار به سراغ اونتادور رفته که قرارست با نام Dragon Edition تنها در 10 نسخه در اختیار مشتریان ثروتمندش قرار بگیرد؛ این اونتادور سفیدی که اینجا مشاهده می کنید دومین اونتادور تولید شده Oakley Design بوده که برای تحویل به Luxury Signatures در قطر تدارک دیده شده تا زحمت فروش آن دیگر برعهده تیونر نباشد . . . !

کیت دراگون ادیشن شامل رنگ سفید مات برای بدنه، سپر جدید جلو، باله کربنی عقب که در زاویه 15 درجه ثابت شده، کالیبرهای قرمز رنگ ترمز و رینگ های مدل P40SC به رنگ مشکی براق ساخت HRE است که در جلو 19×9.5 و در عقب 20×13 اینچی هستند. از فیبرکربن نیز بصورت گسترده در بدنه استفاده شده که بیشترین جلوه را در سقف و ستون های A و C، دیفیوزر و همچنین قاب آینه های جانبی داشته است. در نمای داخلی نیز به غیر از طرح اژدهای سفید حک شده بر روی درب ها، چرم سفید صندلی ها و شماره گذاری خودروی تولید شده بر روی داشبورد، تغییر دیگری صورت نگرفته است.

ازجمله جزئیات دیگر دراگون ادیشن یکی کاهش 35 کیلوگرمی وزن خودرو، دیگری استفاده از سیستم اگزوز تیتانیومی با خروجی های جدید ساخت Refined Marques فرانسه و آخری نیز برنامه ریزی مجدد ECU توسط Veizu انگلستان بوده که در نهایت قدرت و گشتاور تولیدی پیشرانه 6.5 لیتری V12 اونتادور را به ترتیب به 760 اسب بخار و 745 نیوتن متر می رساند.

Ferrucio Lamborghini در سال 1916 در شمال شهر Bolonga واقع در ايتاليا متولد شد.او تحصيلات خود را در زمينه اتومبيل هاي صنعتي كشاورزي به پايان رساند و سپس وارد ارتش شد و در قسمت نيروي هوايي مشغول به كار گشت. او عاشق اتومبيلهاي سريع بود و روياي سرعت در سر مي پروراند.وي در سال 1947 به تقويت يك اتومبيل Fiat پرداخت و در سال 1948 با اين اتومبيل در يك مسابقه Mille Miglia شركت كرد.
در سال 1949 لامبورگيني كمپاني خود را تاسيس كرد.اين كمپاني كار خود را با توليد سيستمهاي هوائي گرمازا و سرمازا آغاز نمود.
روياي ساخت اتومبيل باعث شد تا در سال 1963 تصميم به ساخت اتومبيلهاي مدرن بگيرد. اولين اتومبيل او 350GTV نام داشت كه اين مدل از يك موتور V12 به حجم 3500cc استفاده ميكرد.اين اتومبيل در نمايشگاهي در شهر تورين به نمايش گذاشته شد و از سال 1964 توليد آن آغاز گشت. كمپاني در سال 1963 تمام قطعات مورد نياز اتومبيلهايش را در داخل كارخانه خود توليد ميكرد.
در سال 1964 Lamborghini گيرباكس پنج دنده ZF را ارائه نمود كه اين گيرباكس يكي از بهترين گيرباكس هاي ساخته شده تا آن زمان محسوب ميشود.
در نوامبر 1965مدل Miura P-400 در شهر تورين ساخته شد و اين اتومبيل با يك مدل به نام 400-Gt با حجم موتور 4000cc پشتيباني شد.در اين زمان لامبورگيني به عنوان يك رقيب بسيار جدي براي كمپاني Ferrari مطرح بود.
اتومبيل Marzal با يك موتور شش سيلند به حجم 2000cc در سال 1967 ساخته شد.اگر چه اين مدل در تعداد انبوه توليد نشد اما راه را براي توليد مدل Espada كه يك اتومبيل 4 سرنشينه بود هموار كرد و اين اتومبيل در سال 1968 به بازار عرضه شد و در سال 1970 مدل Jarama جايگزين اين اتومبيل گشت.
در سال 1971 V8 Urraco با حجم 2500cc اولين اتومبيلي بود كه لامبورگيني براي ورود به بازار اتومبيلهاي اسپورت كوچك توليد كرد.اما اين اتومبيل جذابيتي مانند ديگر محصولات اين شركت نداشت.
يكي از مدلهاي موفق و بسيار سريع Lamborghini به نام That's it در سال 1973 به بازار عرضه شد.در سال 1972 Ferrucio Lamborghini تصميم گرفت تا خود را بازنشسته كند و كنترل كمپاني خود را به Georgs Henry Rosetti سپرد. بعدها Rosetti قسمتي از كمپاني را به يكي از دوستان خود به نام Leimer واگذار كرد.
كمپاني به علت نوسانات اقتصادي موجود در ايتاليا دچار مشكلات مالي شد و مجبور به ساخت اتومبيل براي ديگر كارخانه ها گرديد.از اين سري اتومبيل ها مي توان به مدل اسپورت M1 اشاره كرد كه به سفارش شركت BMW ساخته شد.
در سال 1981 مدل Jalpa با حجم موتور 3500cc ارائه شد.در سال 1985 موتوري با حجم 5200cc و قدرت 455hp توسط اين كمپاني به بازار عرضه شد.موضوع قابل توجه در اين موتور وجود 4 سوپاپ در هر سيلندر بود.اين كمپاني بعدها تحت نظر Chrysler در آمد و توليدات خود را با عرضه اتومبيل LM002 كه يك موفقيت بزرگ بود ادامه داد.
از ديگر اتومبيلهاي آن ميتوان به مدل Diablo با حجم موتوري معادل 5700cc و قدرتي در حدود 492bhp اشاره كرد.توليد اتومبيلهاي رويايي اين شركت از 350 دستگاه در سال 1989 به 2500 دستگاه در سال 1994 رسيد.اين كمپاني همچنان يكي از بهترين توليد كنندگان اتومبيلهاي اسپورت در جهان است.

مالکان لامبورگینی آونتادور هم اکنون با 165,000 دلار می توانند پکیج کامل DMC را برای خودرویشان سفارش دهند؛ پکیجی که هم ظاهر این سوپراسپرت را زیباتر کرده و هم بهبود فنی قابل توجهی برای آن داشته است . . .

Molto Veloce نامی است که DMC برای این خودرو درنظر گرفته و یکی از معانی آن در زبان ایتالیایی «فوق العاده سریع» است. کیت بدنه در جلو شامل یک اسپویلر فیبرکربنی است که زیر سپر استاندارد آونتادور نصب شده، همچنین رکاب های جانبی فیبرکربنی نیز علاوه بر بهبود جریان هوای عبوری موجب افزایش نیروی چسبندگی آونتادور شده اند. دیفیوزر و اسپویلر عقب نیز آخرین تغییر صورت گرفته در آن است.

در قسمت فنی این تیونر سوئیسی توانسته با تغییراتی ازجمله پمپ بنزنین و انژکتورهای جدید، تغییر سیستم الکترونیکی کنترل فشار سیلندرها و … از پیشرانه 6.5 لیتری V12 آونتادور که در حالت استاندارد حدود 700 اسب بخار قدرت دارد، بیش از 900 اسب بخار تولید کند. به گفته DMC خروجی اگزوزهای تیتانیومی جدید آونتادور نیز که با افزودن آن 15 اسب بخار بر قدرت موتور افزوده شده تنها 3.4 کیلوگرم وزن دارند یعنی ده برابر سبکتر از مدل استاندارد!

اما آنهایی که تمایلی برای سفارش پکیج کامل DMC را ندارند می توانند برخی از اجزای مختلف آنرا بصورت جداگانه خریداری کنند: به عنوان مثال 32,600 دلار برای کیت بدنه، 13,000 دلار برای نمای درونی خودرو (که هنوز تصاویر یا جزییات آن منتشر نشده)، 13,000 دلار برای رینگ های Forgiato و 7,100 دلار برای سیستم اگزوز.

لامبورگینی به صورت رسمی چند عکس و جزئیات جدیدی را دربارهٔ آوانتادور رودستر منتشر کرد، البته پیش از این، این خودرو در دام جاسوسان افتاده بود و برخی از جزئیات این خودرو لو رفته بود، نکته جالب در آزمایش آوانتادور رودستر، این بود که بر روی این خودرو هیچ گونه استتار و یا کاوری وجود نداشت! که خیلی‌ها به این موضوع شک داشتند.

پس از انتشار تصاویری از این خودرو، تمام علاقه‌مندان چه از نوع غنی و چه از نوع فقیر، با بهت و حیرت مواجه شدند و پیشاپیش به این خودرو علاقه‌مند شدند، ثروتمندان نقشه برای خرید این خودرو و فقیران نقشه برای خرید پوستر این خودرو کشیدند.

اما سری به مشخصات روی کاغذ این خودرو بزنیم، پیشرانه این خودرو  با مدل کوپه یکی است و این به معنی این است که یک موتور 6.5 لیتری V12 با توان 690 اسب بخار و گشتاور 650 نیوتن متر بر روی این ابر خودرو نصب شده است و در کنار یک جعبه دنده هفت سرعته قرار گرفته است. می‌دانید که شتاب صفر تا صد این موتور در نسخهٔ کوپه 2.9 ثانیه و حداکثر سرعت آن 350 کیلومتر بر ساعت است اما هنوز این اعداد برای نسخهٔ رودستر اعلام نشده است.

بنظر می رسد رقابت این خودرو با مک لارن P1 بسیار جذاب و دیدنی باشد!

لازم به ذکر است که به گفتهٔ لامبورگینی مصرف سوخت LP700-4 در شهر حدود 21 لیتر و در جاده 13.8 لیتر در هر صد کیلومتر می‌باشد، انتشار گاز CO2 آن هم 400 گرم در هر کیلومتر می‌باشد. بنابراین تنها دوستداران محیط زیست از این خودرو متنفر خواهند بود!

این خودرو قرار است در نمایشگاه ژنو رونمایی شود و اطلاعات بیشتر همزمان با رونمایی این خودرو منتشر خواهد شد.

لامبورگینی از دو محصول خود در نمایشگاه پاریس 2012 رونمایی نمود؛ دو محصولی که برپایه پرفروش ترین خودروی این شرکت یعنی گالاردو ساخته شده اند . . .

محصول اول فیس لیفت جدید گالاردوست که به احتمال فراوان آخرین فیس لیفت آن نیز هست. LP 560-4 این بار با سپرهای جدید جلو و عقب همراه شده که وجود مثلث های ورودی هوا در جلو، آن استایل دوست داشتنی گذشته را به هم زده ولی بازهم خودرویی خشن تحویل داده است! همچنین مشتریان می توانند از این پس رینگ های 19 اینچی جدید لامبورگینی را با رنگ مشکی مات و حاشیه های نقره ای رنگ سفارش دهند. پیشرانه این خودرو یک موتور 5.2 لیتری V10 با قدرت 542 اسب بخار بوده که با انتقال آن توسط گیربکس شش سرعته به همه چرخ ها می تواند این خودرو را در 3 ثانیه به سرعت 100 کیلومتر برساعت برساند.

دومین محصول لامبورگینی Edizione Tecnica نام دارد که در حقیقت یک پکیج سفارشی برای LP570-4 سوپرلجرا (و بزودی برای مدل های پرفورمانته) است. جزییات این پکیج تنها به دو ویژگی جدید خلاصه می شود: ترمزهای کربن/سرامیکی و اسپویلر ثابت عقب. همچنین مشتریان می توانند سه رنگ بندی جدید را نیز با این پکیج سفارش دهند که شامل Nero Nemesis (مشکی مات)، Bianco Canopus (سفید مات) و Arancio Argos (نارنجی) می شوند. گفتنی است سوپرلجرا همان پیشرانه LP 560-4 را داشته با این تفاوت که قادر به تولید 562 اسب بخار قدرت به همراه 540 نیوتن متر گشتاور است. شتاب صفرتاصد آن 3.4 ثانیه و حداکثر سرعتش به بیش از 325 کیلومتر برساعت می رسد.